Het overleven van de groep was voor de vroege mensen een levensvoorwaarde. Kinderen waren daarom zeer belangrijk. Moeders en kinderen vormden waarschijnlijk de kern van de samenleving. De vroegste mens vereerde het vrouwelijke vermogen tot voortplanting.

Er zijn uit die tijd veel vrouwenbeeldjes en afbeeldingen van vrouwelijke vruchtbaarheidssymbolen gevonden. De oudste daarvan dateren van tussen 28.000 en 29.000 jaar geleden. Men verheerlijkte de natuur. De vruchtbaarheid van de natuur maakte het de mens mogelijk zichzelf in leven te houden. De vruchtbaarheid van vrouwen maakte het voortbestaan van de groep mogelijk.

Er kwamen vruchtbaarheidsgodinnen die men ging aanbidden, ze werden voorgesteld in menselijke gedaante.