Al in de oudheid komen verhalen van besnijdenis van mannen en vrouwen voor. Het is een verminking van het lichaam. Tegenwoordig komt vrouwenbesnijdenis voornamelijk in islamitische landen voor. De operatie is pijnlijk en gevaarlijk en wordt zonder verdoving uitgevoerd. Ook de geboorte van kinderen wordt er ernstig door bemoeilijkt. De operatie dient om de maagdelijkheid en de trouw van de vrouw zeker te stellen, zodat de man zeker is van zijn vaderschap.

De vrouw beleeft geen plezier aan de geslachtsdaad. Maar evenals het afbinden van voeten, of dragen van kuisheidsgordels zijn deze ingrepen voor vrouwen een boodschap van machteloosheid, pijn en onderdrukking. Buitenshuis moeten vrouwen zich soms helemaal bedekken. Dit is een verdere vorm van onderdrukking, Ze zijn allen het zelfde, vrouwen gelden niet als individuen. Kinderen zijn bezit en eigendom van de man. Bij echtscheiding verliest de vrouw haar kinderen. Het analfabetisme onder vrouwen is in veel islamitische landen schokkend. Door vrouwen de mogelijkheid van kennis te onthouden zijn ze gemakkelijk te onderdrukken. Maar je kunt niet ongestraft de helft van je bevolking dom houden, de opvoedsters van de kinderen. Mede als gevolg hiervan zijn deze landen vaak onderontwikkeld, overbevolkt en is de bevolking arm.